انتخاب مدرسه مناسب برای فرزند یکی از دغدغه های اصلی والدین است. به همین منظور در یکسری مقالات به معرفی و توضیحاتی پیرامون انواع مدرسه پرداختیم ، تا والدین بتوانند فرایند انتخاب مدرسه فرزند خود را با آگاهی بیشتر انجام دهند. در این مقاله به بررسی مدارس شناختی که چندسالی است در ایران مورد توجه قرار گرفته اند می پردازیم.
در این مدارس ، آموزش از شکل سنتی خود خارج شده و بیشتر بر روی مهارت ها، شخصیت، استعداد و هوش ، اعتماد به نفس و سایر ویژگی های شخصیتی کودک کار می شود. در ادامه ویژگی های مدارس شناختی و تفاوت مدارس شناختی با مدارس سنتی را مورد بررسی قرار می دهیم.
ویژگی های مدارس شناختی:
بارزترین ویژگی مدارس شناختی دانش آموز محور بودن آن ها است. به این معنا که جایگاه معلم و دانش آموز در سیستم آموزش سنتی تغییر کرده است و به این شکل نیست که معلم معلومات خود را به دانش آموز انتقال داده و دانش آموز ملزم به حفظ آن ها باشد.
در این مدارس اصل بر این است که بر روی هوش های چندگانه و توانمندیهای فردی کودکان کار شود تا هر کودک متوجه شود در چه زمینه ای می تواند پیشرفت بهتری داشته باشد. بایدها و نبایدها در این مدارس کمتر می باشد.
اگر شیوه شناختی بطور صحیح و طبق استانداردهای بین المللی اجرا شود ، کودکان مسئولیت پذیری و مهارت حل مساله را به خوبی یاد می گیرند. و به دلیل اولویت داشتن مهارت آموزی دانش آموزان در این سیستم آموزشی اصولا تکالیف در مرحله ی بعدی اولویت قرار دارند و اولویت اول یادگیری مهارت، در دانش آموزان می باشد.
همچنین در این مدارس امکانات آموزشی به اندازه کافی باید موجود باشد تا کودکان بتوانند موضوعات و مفاهیم مختلف را خودشان کشف و شناسایی کرده و بیاموزند.
تفاوت مدارس شناختی و مدارس سنتی:
در سیستم شناختی ، تنبیه و تشویق برای هر دانش آموز به طور اختصاصی و باید با توجه به شخصیت آن فرد ، ویژگی های فردی و خانوادگی صورت پذیرد. سیستم پاداش نیز به همین صورت و برای هر دانش آموز متفاوت خواهد بود. ولی در سیستم سنتی معمولا شیوه های تنبیه و تشویق برای همه ی دانش آموزان یکسان است و از یک شیوه ی خاص برای تمامی دانش آموزان استفاده می شود.
مورد دیگر شیوه ی چیدمان کلاس ها در مدارس سنتی و مدارس شناختی است که باهم متفاوت می باشند. دانش آموزان در مدارس سنتی بر روی نیمکت هایی که پشت سر هم قرار گرفته اند می نشینند ولی در مدارس شناختی نیمکت ها اغلب به صورت میزگرد دور تا دور کلاس چیده می شوند و یا دانش آموزان مقابل هم می نشینند.
یکی دیگر از تفاوت های مدارس سنتی و مدارس شناختی در میزان و نوع تکالیف مدرسه است . در مدارس شناختی تکالیف معمولا در صورت نیاز به دانش آموزان داده می شود و تکلیف محور نیستند یعنی دانش آموز در صورت انجام ندادن تکالیف، توبیخ نمی شود ولی معمولا علت آن بررسی می شود . در مدارس شناختی فعالیت های عملی اهمیت بسیار زیادی دارند ، ولی در مدارس سنتی به این صورت نیست و اغلب تکالیفی با حجم بیشتر از مدارس شناختی برای دانش آموزان در نظر گرفته می شود.
در مدارس شناختی برخلاف مدارس سنتی هنگام تدریس ، معلم به تنهایی یاد دهنده نبوده و با گفتگوهایی با دانش آموزان ، به ایجاد سوال یا ابهام در ذهن دانش آموزان می پردازد، سپس دانش آموزان با در اختیار داشتن امکانات لازم پاسخ سوال های ایجاد شده را به دست می آورند، از این رو این مدارس دانش آموز محور معرفی می شوند.
در این مدارس برای تدریس از روش های مختلفی مانند بازی، قصه گویی، آزمایش های علمی، ارائه های دسته جمعی و غیره استفاده می شود. در واقع دست معلم برای آموزش باز است تا کودکان با بهترین روش ممکن مطالب آموزشی را بیاموزند.
از دیگر تفاوت های مدارس سنتی و مدارس شناختی این است که اغلب فعالیتها در مدارس شناختی به صورت گروهی انجام می شود و با این روش توانایی کار گروهی را در دانش آموزان ایجاد کرده و ارتقاء می دهند.
نتیجه گیری:
شیوه شناختی ، شیوه ای است که در آن تمرکز بر بینش افراد می باشد، در این روش سعی بر این است که بینش و افکار نادرست دانش آموزان را شناسایی کرده و با بهترین متدها ، اصلاح کنند و همچنین بینش های صحیح را تقویت کنند. با توجه به قانون کلی شیوه شناختی ، آموزش دروس تحصیلی بر اساس این شیوه می تواند اثری ماندگارتر نسبت به دیگر شیوه های آموزشی داشته باشد، لذا اگر مدرسه ای بتواند این سیستم را به خوبی اجرا کند، تاثیری به مراتب عمیق تر بر دانشِ دانش آموزان خواهد گذاشت و ضعف معمول سیستم آموزشی سنتی ، یعنی درک سطحی دانش آموز از مطالب ، از بین خواهد رفت.
منابع:
افکارتان را باما در میان بگذارید
برای افزودن دیدگاه باید وارد شوید